به نقل از «جام جم آنلاین»

سفربخیر فرزند نمایش

تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۲۳۲۵

او در زمانی که کار تلویزیونی خود را با برنامه‌هایی مثل «محله برو» بیا جلو می‌برد، از همان تکنیک‌های بازیگری تئاتر بهره می‌جست تا نحوه اجرا و پرداخت شخصیت را به‌درستی جلوی دوربین ببرد. او در قامت معلم، دانشجویان بسیاری را به همان تکنیک‌هایی که خودش مسلط بود، مجهز کرد تا نسل تازه‌ای از بازیگران تئاتر را روی صحنه ببرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آتیلا پسیانی فرزند مرحوم جمیله شیخی، هنرمند قدیمی حوزه تلویزیون بود و دختر وهمسرش هم از بازیگران تئاتر و تلویزیون هستند. او در یک خانواده هنری بزرگ شد و توانست نام و آوازه خانواده پسیانی را رفیع نگه دارد. ازجمله مجموعه‌هایی که مرحوم پسیانی در آن نقش‌آفرینی‌ کرده بود، می‌توان به برف بی‌صدا می‌بارد، هم‌بازی، با خانمان، بوم و بانو، مرضیه، زیرپای مادر، آرام می‌گیریم، آسمان من و مادرانه اشاره کرد. او در سال۱۳۸۰ برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در جشن خانه سینما شده بود. جام‌جم در گزارش پیش‌رو، با برخی همکاران مرحوم آتیلا پسیانی ازجمله سعید امیرسلیمانی، مهدی فقیه، محمد فیلی، الهام غفوری، صدرالدین حجازی و سروش محمدزاده گفت‌وگو کرده تا یاد و خاطره‌ای ازاین بازیگر از زبان آنها بیان شود. 

مثل پسرم بود 

سعید امیرسلیمانی که در کارهای مختلف با مرحوم پسیانی همکاری کرده، درباره این بازیگر و فقدان او به جام‌جم این‌طور می‌گوید: اخیرا خیلی از بازیگران از دنیا رفته‌اند اما از زمانی که خبر درگذشت آتیلا را شنیدم، نتوانستم جلوی اشک خودم را بگیرم. آتیلا مثل پسرم بود. از زمانی که خیلی کوچک بود، همراه مادرش، خانم جمیله شیخی به صحنه می‌آمد. من کارهای مشترک بسیاری با خانم شیخی داشتم. خانم شیخی در چند کار نقش همسر من را بازی می‌کرد. آتیلا هم با مادرش می‌آمد، مثل پسرم بود و دوستش داشتم. در یکی از کارهای اخیر نیز با هم بازی داشتیم. وی ادامه می‌دهد: آتیلا یک فرد بسیار فهمیده بود و شاید اگر پنج شخصیت تئاتری بزرگ داشته باشیم، یکی از آنها آتیلا باشد. او تئاترشناس بود و یک بازیگر خوب. در هر نقشی از ته دل بازی می‌کرد. از نظر عاطفی هم آن‌قدر نزدیک بودیم که به من عموسعید می‌گفت. 

یک انسان شریف و محترم

 مهدی فقیه، بازیگر پیشکسوتی که با حضور در سریال‌های تلویزیونی برای ما خاطره‌سازی کرده و در مجموعه‌های آتش و باد، از یادها رفته، شوق پرواز و جلال ۲ حضور داشته است، درباره همکاری‌اش با زنده‌یاد پسیانی به جام‌جم می‌گوید: واقعا برایش آرامش آرزو می‌کنم. چون بسیار انسان شریف و محترمی بود. در چند اثر نمایشی با هم کار کردیم که به خاطر کهولت سن، همه را به خاطر ندارم. اما خاطرم هست که آقای پسیانی نشان داد همیشه یک تئاتری اصیل است.
وی می‌افزاید: در بین بازیگرانی که از تئاتر وارد سینما و تلویزیون می‌‍شوند، نکته‌ای وجود دارد مبنی بر این‌که تئاتر برای‌شان مثل محراب است. یعنی کار در تئاتر برای‌شان مقدس است. آقای پسیانی تمام مؤلفه‌‎های خوب یک تئاتری را داشت.
وی همچنین بیان می‌کند: آقای پسیانی آدم بسیار با اخلاقی بود. من فکر می‌کنم هنرمندانی چون آتیلا، کم داشتیم که چنین ویژگی‌های اخلاقی و کاری داشته باشند. من به همه بچه‌های تئاتر، سینما و تلویزیون تسلیت می‌گویم. چون صرفا فرزندان و همسرش خانواده‌اش نبودند. دوستان و همکارانش هم به نوعی خانواده‌اش محسوب می‌شدند. امیدوارم کمتر شاهد اخبار این چنینی از هنرمندان خوب‌مان باشیم. چون جای این دوستان با رفتن‌شان خالی می‌ماند.

آتیلا آدم منضبطی بود

محمد فیلی، بازیگر مجموعه‌هایی چون مختارنامه، بانوی سردار، گسل، دولت مخفی و عملیات۱۲۵ با زنده‌یاد پسیانی در سریال‌های «چاردیواری» و «آرام می‌گیریم» همکاری داشته است. وی که از شنیدن خبر فوت این هنرمند به‌شدت غمگین شد و افسوس خورد به جام‌جم می‌گوید: من تازه از سفر مشهد برگشتم و از وقتی این خبر را شنیدم، خیلی ناراحت شدم. آقای پسیانی جزو بهترین‌های سینما، تئاتر و تلویزیون بود.
وی ادامه می‌دهد: خاطرم هست اولین بار که با آتیلا همکار شدم، فیلم «روز شیطان» بود که در دهه۷۰ توسط بهروز افخمی ساخته شد. بعد از آن در برخی آثار سینمایی و تلویزیونی همکاری داشتیم. همچنین تئاتر هم کار کردیم.
وی درباره ویژگی‌های اخلاقی این هنرمند عنوان می‌کند: آتیلا آدم بسیار منضبطی بود و همواره تلاش می‌کرد در هر کاری که حضور دارد، بهترین باشد. بنابراین دقت بسیاری در کار داشت و این خیلی برای من جالب بود. چون خیلی به کار و حرفه‌اش علاقه داشت. اخلاق کاری بسیار خوبی هم داشت.  

یک انسان تکرارنشدنی 

الهام غفوری، تهیه‌کننده تلویزیون است که در مجموعه‌های بسیاری مثل چاردیواری و «دیوار» با مرحوم پسیانی همکاری داشته‌است. او با اشاره به شخصیت والای این بازیگر، به جام‌جم می‌گوید: من آتیلا را دوست داشتم و خیلی کارهای مشترکی با هم داشتیم. از جوانی کارهای زیادی با او داشتم. واقعا متاسف شدم. امیدوارم خدا به همسر و دخترش صبر بدهد. آتیلا یکی از انسان‌های تکرار نشدنی بود؛ چه به لحاظ بازیگری و چه به لحاظ شخصیت و اخلاق حرفه‌ای. یک انسان بی‌نظیر بود. خیلی از درگذشت او متاسف شدم. واقعا حیف که درگذشت. 

اتفاق خوب همکاری با زنده‌یاد پسیانی

سروش محمدزاده، کارگردان سریال‌هایی چون «سوران» و «نوار زرد» است که با زنده‌یاد آتیلا پسیانی‌ در مجموعه «هم بازی» همکاری داشته‌است. او در این باره به جام‌جم می‌گوید: واقعیت این است که من با آقای پسیانی در سریال هم بازی از نزدیک آشنا شدم. البته پیش از این شاهد هنرنمایی‌های شان در آثار نمایشی بسیاری بودم اما حدود یک ماه که با هم کار کردیم، به گونه‌ای ارتباط خوبی با هم داشتیم که انگار سال‌هاست همدیگر را می‌شناسیم.
وی ادامه می‌دهد: من از کار کردن با ایشان خیلی لذت بردم و در آن زمان کوتاه سعی کردم هر آنچه خاطره از سینما و سکانس‌هایی که بازی کرده بود، بپرسم. بنابراین برای من همکاری با زنده‌یاد پسیانی خیلی اتفاق خوبی بود و از زمانی که خبر فوت ایشان را شنیدم، خیلی متاثر شدم.

فقدانی فاجعه‌بار برای عالم هنر 

صدرالدین حجازی، بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون که اخیرا سریال «آتش و باد» با بازی او راهی آنتن شبکه سه سیما شد، تجربه همکاری با زنده‌یاد آتیلا پسیانی را در آثاری همچون سریال چاردیواری به کارگردانی سیروس مقدم داشته است. پسیانی در این سریال نقش شیرین و به یادماندنی با نام«آقا تقی» را برعهده داشت و حجازی ایفاگر نقش همسایه‌اش (آقا محمود) بود. حجازی با شنیدن خبر درگذشت همکارش سخت متاثر می‌شود و با یادآوری رفاقت و همکاری‌هایش با او در تلویزیون و اداره تئاتر بیان می‌کند: حالم از شنیدن این خبر دگرگون شد. آتیلا نازنین بود و حضور نداشتن او در عالم هنر، فاجعه است. او بازیگری شریف، باسواد، کوشا و همراه بود.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: بازیگر درگذشت آتیلا پسیانی زنده یاد پسیانی جام جم می گوید آتیلا پسیانی آقای پسیانی هم بازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۲۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی

حمید سمندریان که با شوق فراوان نظاره‌گر کار دانشجویان خود بود، استعداد و توانمندی این دانشجو را کشف کرد و اول بار در نمایش «نگاهی از پل» با او همکاری کرد. اکبر زنجان‌پور در این نمایش به عنوان استعدادی درخشان ظاهر شد و این اولین گام‌های او در جاده موفقیت بود.

به گزارش ایسنا، این خاطره به دهه ۵۰ بازمی‌گردد و حالا دانشجوی سابق قرار است همزمان با زادروز استاد خود و در مراسمی که کانون کارگردانان خانه تئاتر برگزار می‌کند، تقدیر شود.

دانشجوی سابق اما سال‌هاست که خانه‌نشین است و شرایط را برای به صحنه بردن اثری تازه، مناسب نمی‌داند.

هرچند نسل جدید تماشاگران تئاتر نتوانسته‌اند هنرنمایی زنجان‎پور را روی صحنه ببینند، اما قدیمی‌های تئاتر نمی‌توانند حضور تاثیرگذار و استعداد شگرف او را در نمایش‌های «نگاهی از پل» و «ملاقات بانوی سالخورده» فراموش کنند

شاید اولین بازی حرفه‌ای او در تئاتر در نمایش «نگاهی از پل» بود که در کنار سوسن‌فرخ نیا به عنوان یکی دیگری از دانشجویان مستعد دانشکده هنرهای زیبا درخشید و بار دوم بود که خود را به عنوان استعدادی غیرقابل انکار اثبات کرد؛ در نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات و کار حمید سمندریان. او در آن نمایش نقش آالفرد ایل را بازی کرد که یکی از کارکترهای مهم نمایشی است و تفاوت سنی زیادی با آن داشت.

به انگیزه این تجلیل و به یاد حمید سمندریان، بخشی از صحبت‌های او را درباره زنجان‌پور مرور می‌کنیم:

«زنجان‌پور بسیار قابل قبول و باورپذیر بازی کرد. هرچند که آالفرد ایل از سن او دور بود ولی او نقش را به خوبی درک کرد. من استعداد زنجان ‌پور را در کلاس‌های دانشگاه شناختم. زمانی که شاگرد من بود، او را در اجراهای دانشگاهی دیده بودم و هیجان‌ها و انرژی‌های او را می‌شناختم. همان طور که در «نگاهی از پل» قدرت و انرژی خود را به نمایش گذاشت، در «ملاقات بانوی سالخورده» نیز به درونیات و عمق آلفرد ایل پی برد. دو نقش متفاوت و با بازی فراموش‌نشدنی زنجان‌پور. من برای رسیدن او به آلفرد ایل هیچ گونه درگیری نداشتم. زنجان‌پور به شدت خودش را متمرکز کرده بود تا به نقش برسد و آن طوری که من می‌خواهم بازی کند. او هم در بیرون و هم در درون به نقش رسید و خودش را هماهنگ کرد و به روح لحظه به لحظه نقش مسلط شد.

اما بخت با تماشاگران دهه هشتاد هم همراه بود تا یک بازی به یادماندنی دیگر از زنجان‌پور ببینند؛ در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و در سه اپیزود گوناگون، نگاهی تازه به هزار و یک شب داشت. زنجان‌پور با همراهی مژده شمسایی و ستاره اسکندری در اپیزود دوم این نمایش بازی کرد تا برای تماشاگران نسل‌های بعدی تئاتر نیز خاطره زیبای دیگری از بازی‌های خود بسازد.

حالا این بزرگداشت همزمان با زادروز استاد او در خانه هنرمندان ایران، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برپا می‌شود. حمید سمندریان، استاد او سال‌هاست که از دنیا رفته و بهرام بیضایی نیز به دلیل دوری از وطن، نخواهد توانست در این برنامه شرکت کند و این بزرگداشت با دو جای خالی همراه می‌شود.

بزرگداشت زنجان‌پور به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر ایران، ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

انتهای پیام